Inkomsten van tewerkstelling omvatten bonussen (jaarlijks, prestatie, etc...), aandelenopties, intrestvrije leningen, overzeese regularisaties, de woonkost, huisvestingsvergoedingen, studietoelagen, terugbetalingen van belastingen en autovergoedingen.
Belastbaar inkomen omvat ook de bijdragen om te genieten van deelplannen, opslag- en verplaatsingsvergoedingen, taallessen voor de echtgenoot, persoonlijke bedrijfswagen, betalingen in natura (zoals gratis accommodatie of maaltijden), feestdagen (betaald door de werkgever), onderwijs voor de kinderen en eigendoms- en investeringsinkomen (dividenden en intrest).
Bepaalde inkomsten, zoals bijdragen van de sociale zekerheid, zijn niet onderworpen aan inkomensbelastingen. Inkomensbelastingen omvatten eveneens werkloosheidsvergoedingen, ontslagvergoeding, pensioen en vergoedingen voor tijdelijke onderbreking van het werk (vb. ontslagvergoeding). Deze zijn boven het minimum vastgesteld door de wet. Voordelen in natura worden geschat voor belastingsdoeleinden naar de werkelijke marktwaarde.
Inwoners worden belast op hun inkomen wereldwijd en niet-inwoners enkel op hun inkomen in Italië. Hoewel de belastingstarieven redelijk hoog zijn in Italië, kan je netto inkomen aanzienlijk verlaagd worden door prijsverlagingen en tegoeden (zoals hieronder uigelegd).
Eigendomsinkomen
Alle eigenaars in Italië moeten een inkomensbelasting betalen (zoals inwoners als niet-inwoners) dat gebaseerd is op de inkomsten. Inkomsten op grond en gebouwen is gebaseerd op hun kadastrale waarde (rendita catastale). Dit is de nominale waarde dat toegekend is door het kadaster (catasto).
De waarde van het land wordt berekend door het gemiddelde inkomen (vastgesteld door de catasto) te vermenigvuldigen door de oppervlakte van de grond, waarbij men de locatie van het land in overweging neemt. De waarde van de gebouwen wordt berekend door het vermenigvuldigen van de oppervlakte van de grond door een bedrag (vastgesteld door de catasto), waarbij er rekening gehouden wordt met de locatie, de ouderdom, de staat en officiële categorie.
Men moet ook inkomensbelastingen betalen op huurinkomsten van een Italiaanse woning, zelfs als je in het buitenland woont en je wordt daar betaald. Alle huurinkomsten moeten bekend gemaakt worden bij de Italiaanse fiscus, ongeacht de huurperiode (een paar weken of 52 weken per jaar). De huurinkomsten worden net zoals de gewone inkomsten belast.
Je komt in aanmerking voor vergoedingen zoals herstellingen en onderhoud, beveiliging, kosten voor schoonmaak, hypotheekintresten (enkel de leningen van Italianen), kosten voor beheer en verhuur (vb. adverteren), lokale belastingen, verzekeringen en afschrijvingen. Vraag professionele raad om te verzekeren dat je alles kan aanvragen waarop je recht hebt. Vele mensen merken dat ze weinig belastingen moeten betalen na de aftrek van hun uitgaven.